Մակեդոնիա` Սկոպյե

Էքսկուրսիա դեպի Մակեդոնիայի Հանրապետության մայրաքաղաք Սկոպյե (Skopje):

ПОПУСТ բառը նշանակում է զեղջ, ուրիշ բան չմտածեք :Ճ

Չեմ ցանկանում անդրադառնալ Սկոպյե քաղաքի հնագույն փառահեղ պատմական էջերին: Հետաքրքրվողները հեշտությամբ կարող են տեղեկություններ գտնել համացանցում:

Ես միայն կներկայացնեմ իմ ֆոտոխցիկի գրանցած նկարները և իմ խիստ նեղ անձնական տպավորությունները այս քաղաքի և Մակեդոնիայի ազգաբնակչության մասին:

Քաղաքն այժմ ունի մի հնամենի ամորց (>5դ.) և մի հին կամուրջ (~1400թ.), որը հանդիսանում է այստեղ երբևէ կառուցված ամենաերկար կամուրջը, որը կառուցվել է թաթար-սելջուկների կողմից: Դե դրանից ավել մենք չեինք էլ ակնկալում թաթարներից:

+30 նկար

Ամրոցի նկարները ներկայացված են ստորև.

 

 

Ամրոցից քիչ այն կողմ մուսթաֆա փաշայի մզկիթն էր...
ես չեմ հասկանում, թե ինչ անտանելի զզվանք ա առաջանում իմ մոտ մզկիթների մինարեթները տեսնելիս... ինչից կլնի?
 

 

քաղաքում եկեղեցիներ նույնպես կային, բայց մեր գիդը ալբանացի մուսուլման էր, իրա բոլոր հետևանքներով...

Հարկ է նշել, որ քաղաքում մզկիթների քանակը մի քանի անգամ գերազանցում են եկեղեցիների քանակին:

Անհանդուրժողական տրամադրությունները մի կողմ դնենք և անցնենք Սկոպյեի էթնոլոգիական թանգարանին:

 

մեեեեծ խալիներ կային մի քանի հատ

 

հարկ չկա չէ ասեմ, թե ինչ ա եղել առաջի դհոլչու անունը, ու ընդհանրապես դհոլը որտեղից ա ծագել :)))))

հաջորդ նկարը ամբողջական փայտից պատրաստված կանյե է

 

ինչ-որ կենցաղային և փայտամշակման գործիքներ

 

զարդեղեն, խեցեղեն

 

հարկ է նշել նաև, որ թանգարանի ուղիղ կեսը սիմուլյացիաներ էր տարբեր թեմաների շուրջ:

ավելի շատ մտացածին-ենթադրյալ բաներ էին ցուցադրել, քան թե հնագիտական առարկաներ

 

հարուստի տան օրինակ է, հարուստը շրջապատված է ամբողջ երկու կնոջով (էս կին բառը ինչ դժվար ա հոլովվում:)

 

մի քանի նկար էլ քաղաքի նեղլիկ ու հին փողոցներից:

 

 

Մակեդոնիայի և Հունաստանի ամենամեծ գետը Վարդար գետն է: Նրա երկարությունը 388 կմ է: Եվ մի նկար քաղաքի կենտրոնից (իրանց կարապի լճից:)

 

թերևս ամենահատկանշական բանը, որ տեսա Սկոպյեում, դա Մայր Թերեզայի արձանն էր:

Այսինքն հատկանշական էր ոչ թե արձանը, այլ այն հանգամանքը, որ Մայր Թերեզան ծնվել է օսմանյան կայսրության ուսկուբ` այժմյան Սկոպյե, քաղաքում:

Եվ վերջում մի քանի խոսք ազգաբնակչության մասին:
Ես մեծ դժվարությամբ կարողացա հասկանալ, թե ինչ ասել է մակեդոնացիք ինքնություն չունեն!? տեղացի ազգաբնակչությանը նկարագորղ ԱԶԳ ՉԿԱ: Պատմությունը և երբևիցէ ինչ-որ եղել է այս հողի վրա խորապես բռնաբարված ու ոչնչացված է թաթար-սելջուկ-մոնղոլանմանների կողմից: Կեսը մուսուլման են, կեսը կաթոլիկ, կեսը գոմիկ, կեսը բուլղարացի, կեսը ...պարզ չի:
Առաջին անգամ մեզանից աղքատ, մեզնից անմշակույթ, մեզանից անինքն, մեզնից անլեզու երևույթի եմ հանդիպել ու խորապես ցնցվել:

Ահա, թե ինչու է կարևոր մեր լեզուն, ահա թե ինչու է կարևոր մեր մշակույթը, ահա թե ինչու է արժեքավոր մեր ազգությունը, ինքնությունը...
Եվ ոչ թե անբովանդակ ու ոչինչ չասող, հպարտություն սերմանող
- ես հպարտ եմ, որովհետև հայ եմ....

այո, մենք շատ հպարտանալու բաներ ունենք, բայց հայ լինելը ինքնին որևէ հպարտության ու գոռոզության առիթ չի...